زبان در زمان یک حماسه

دومین ماه از سال جدید ایرانی به نیمه رسید.سالی که بنا به نظرات و

پیش بینی هایبسیاری از سیاسیون،کارشناسان و محققین سیاسی جهان

سال متفاوتی را نسبت به سالهای پر از فراز و نشیب پس از انقلاب 

واهد انقلابی که نه تنها متعلق به مردم ایران که بواقع انقلاب شیعه بود.

چه آنکه ایران از دیرباز ماوا و موطن اصلی و پایتخت جهان شیعه میباشد

در این راستا باید گفت که تهران ننها شهر در جهان است که بعنوان دو 

مرکز و پایتخت محسوب میگردد که همانا یکی پایتختی ایران و دیگری 

مرکزیت و یا همان پایتخت جهان تشیع میباشد و هرگاه اعتقاد،ارادت،

شیعیان لبنان و تجمع شیعیان پاکستان و سرودخوانی جوانانی که مملو 

از اعتقاد به اصول تشیع وعلاقه ی وصف ناپذیرشان به مقام رهبری به 

خلق حماسه ی بی مانندی تبدیل گشت را بیاد بیاوریم و خصوصا زمان 

این حماسه که به فاصله ی کمی از حادثه ی تروریستی زاهدان که در آن  

جمعی از مرزبانان ایرانی به شهادت رسیدند را در نظر بگیریم پی به 

درستی عنوان دو پایتخت بودن تهران خواهیم برد.در خصوص حماسه 

تجمع شیعیان پاکستان در جهت حمایت از مقام رهبری که در عین حال 

رهبری جهان تشیع را نیز بر زمره دارند باید گفت حماسه ی فوق در 

کنار حماسه ای که مردم شهر اصفهان در روز خاکسپاری شهدای حادثه ی 

تروریستی زاهدان از خود بنمایش گذاردند که بواقع در تمام جهان 

دیده شد باید گفت این دو حماسه بتنهایی تمام معادلات سیاسی و

نظامی منطقه که بی شک از کشورهای خارج از منطقه نیز در 

شکل گیری و اجرای آن حضوری پررنگ داشته اند را یکجا برهم زد.

چه آنکه تمام جریانات و اتفاقات منطقه از حادثه ی تروریستی تا

تا سفر ولیعهد سعودی و پرداخت پاداش میلیاردی اش به پاکستان

و مطمئنا به سران گروه تروریستی و ادامه ی سفر و بارش دلارهای 

نفتی به چند کشور منطقه همه حاکی از وقوع درگیری منتهی به 

جنگ بود جنگی که در برابر دو حماسه ی خودجوش مردمی شیعه 

بی آنکه دولتها درآن کمترین نقشی داشته باشند پیش از آغاز شکست 

در آن بخوبی نه احساس که به عین دیده شد در این بین خرد جمعی 

سیاسیون و نظامیان کشور پاکستان بخوبی عمل نمود و با درسی که 

از دو حماسه ی فوق آموخته بودند و بخوبی از عاقبت وارد شدن در 

جنگی که رهبر حریف دوستداران و فدائیان بسیاری در داخل کشورشان 

دارد آگاه بودند دست به اقدامات دوستانه ای زدند که تا آنوقت بیسابقه 

بود.در هرصورت و همانطور که گفته شد پیش بینی هایی که با در نظر

گرفتن شرایط و جریانات ایران و منطقه در حال صورت پذیرفتن است

و ورود ناوهای آمریکایی به منطقه و آنچه از رجزخوانیهای سیاسیون و 

نظامیان هر دو طرف ایران و آمریکا بدان دامن میزند همه حاکی از 

نمایش قدرتی بزرگ از هر دو طرف است نمایشی که عمر آن تنها بسته 

به میزان شکیبایی ایران میباشد چه آنکه ایران که در موضع برتری 

قرار دارد و در هرگاه اراده به نابودی دشمن در جنگ دریایی کند 

بی شک براحتی از عهده ی آن بر میآید.چرا که نه تنها ایرانیان که  

عموم شیعیان هرگونه برخورد احتمالی را فرصتی مغتنم در جهت 

خلق حماسه ای بزرگ و بیمانند دیگری دانسته و بی هیچ تردیدی

از هرچه که این فرصت را برای ایشان مهیا سازد استقبال نموده 

و به پیشواز آن خواهند رفت.